მე ახლა ჩემი შორეული ოცნებიდან გწერთ
ჟან-მიშელ მოლპუა
თქვენი აზრით, სად ვიმყოფები? სადმე კაფეში, ტერასაზე? ან სასტუმროში? ეს არაფერს ცვლის. მე ეს ოცნება სულ თან დამყვება. დღისა და ღამის ყველა საათში, მუდამ დამდევს უცნობი მხარე. შორეული მყინვარები, უდაბნოები... უკიდეგანო ცის ლაჟვარდი ზღვაზე გაწოლილ ზმანებას არწევს.
თქვენც კარგად იცით, ეს ყველაზე შორი ოცნება ყველაზე მეტად ახლობელია. მერე რა, რომ ხორციელია, ძვლებით და სისხლით, ჰაერივით მსუბუქია, ვერ მოიხელთებ. ჩიტს გავს, დემონსაც, ანგელოზსაც. ჩვენს თავებში გამომწყვდეული ხშირად იცინის და დაგვცინის კიდეც.
No comments:
Post a Comment