ENy...

ამაოების ქებაში დაგვათენდება და ჩამოგვიღამდება.

გადაცქვლეფილი მუხლებით და მშიერი თვალებით

მოგვადგება ბავშვი. ჭუჭყისგან ფერშეცვლილი კანით.

შენ გაიღიმებ და განაგრძობ ბაასს.

კაფეს ჩაბნელებულ მინებთან გაივლიან,

სახეჩამოკაწრული ადამიანები და გაბურძგნულ თავებზე

ბედნიერად ექნებათ ჩამოკონწიალებული მძიმე წიგნები...

ჩვენ ჩამოგვაღამდება და დაგვათენდება ამაოების ქებაში.

იქნებ გარეთ გავსულიყავით?

–მაგრამ რატომ?

იქ მხოლოდ მდაბიო გომბეშოები სახლობენ

და შებინდებისას ყიყინის ხმას გამოსცემენ

უსაქმურობისგან  ჩამოწელილი ყბებიდან...